تاریخ و معماری بنای آستان

تاریخ و معماری بنای آستان

بنای مجلل و باشکوه بقعه امامزاده جعفر بن موسی الکاظم (ع) در زمان سلطنت شاه طهماسب صفوی ساخته شده و محراب داخلی حرم در قسمت جنوب بنای بقعه قرار دارد؛ ازاره داخلی مقبره تا ارتفاع ۱٫۵ متری با کاشیهای معرق فیروزه‌ای، مشکی، زرد و سفید بر زمینه لاجوردی با نقوش تزیینی اسلامی مزین شده و در اواخر دوران پهلوی، بالای ازاره داخل حرم و گنبد نیز به طور کامل، آینه کاری شده‌است.

ضریح متبرک این مقبره در وسط گنبد خانه بر روی پایه‌ای ۳۰ سانتیمتری از سنگ مرمر سبز رنگ قرار دارد و از جنس طلا و نقره‌است که با هنر میناکاری تزیین شده و کتیبه‌های آن با خط ثلث و نستعلیق نوشته و در سال ۱۳۷۱ هجری شمسی ساخته و نصب شده است؛ در پایان کتیبه‌ای که روی درب ضریح سابق مرقد مطهر موجود است، تاریخ سال ۹۴۴ هجری قمری حک شده و در پایین کتیبه داخل حرم که به خط ثلث است، نام شاه طهماسب صفوی و تاریخ ۹۵۶ هجری قمری ثبت شده‌است. 

بیانات رهبری در مورد امامزاده جعفربن موسی (ع) پیشوا

درباره امامزاده

عالم دانشمند و زاهد، حضرت امامزاده جعفر(ع) که صحن و سرای زیبا و مطهرش هرروزه در شهر پیشوا منزلگه هزاران عاشق دل‌سوخته به خاندان عصمت و طهارت است، بنا برنوشته کتب انساب یکی از فرزندان بلافصل حضرت امام موسی کاظم (ع)است. 

آشنایی با امامزاده جعفربن موسی (ع)

سامنات، دشت وسیع و گسترده ای است که در دامنه جنوبی کوه های البرز، میان تهران و سمنان واقع شده است که دشت ورامین نیز در امتداد آن ناحیه وسیع قرار دارد. از معدود آبادی های این منطقه، «سناردک» است که از قدیمی ترین و کهن ترین مناطق مسکونی آن به شمار می رود و در دل این دشت وسیع و در حاشیه کویر واقع شده است.« سناردک» از شهرت و مرکزیت و رونق خاصی برخوردار بود. بعد از مهاجرت امام رضا(ع) و نیز مهاجرت بزرگان و شخصیت های علوی به ایران، پیکر پاک یکی از بزرگان و سادات، به نام حضرت جعفر بن موسی الکاظم(ع) در حوالی سناردک مدفون شد. به دلیل عشق و علاقه مردم به خاندان عصمت و طهارت(ع)، شیعیان در گرداگرد مرقد پاک این سلاله زهرای مرضیه سکنا گزیدند و همین 

متن کتبیه های ضریح امامزاده جعفر بن موسی الکاظم (ع)

متن های زیبایی ازکتبیه های ضریح امامزاده جعفر بن موسی الکاظم (علیه السلام) موجود است که یکی از آنها به شرح ذیل است:

این حرم از آن آن مهر جان آراستی /کز فروغش نور باتران صفحه ای غبراستی / شمس رخسار هدایت شمع جمع عارفان /چهره الاک از وی روشن وبیناستی/ کعبه مقصود اهل دل مطاف قدسیان /مستجار مستمندان عروه الوثقاست/بارگاهش در بلندائی به شهر پیشوا/ قبله ارباب حاجت قبه الخضراستی/ خضر راه تشنه کامان کشتی طوفان نوح /آنکه او را از کرامت بس خکایتهاستی / هم حریمش در حرم چون مسجد الاقصی بود / هم ضریحش در صلابت سینه سیناستی /نیست باکی در قیامت از حساب روز حشر/ هرکه او را در جوارش مدفن و ماواستی /فخر ابناء بشر موسی بن جعفر را پسر/ جعفربن موسی کاظم که از طاهاستی / با چنین فر وشکوه وحشمت و جاه وجلال / می سزد اورا که گویم مظهر السماستی/ "گنبدی "در سال نصب این ضریح اینسان سرود /گفت کا ینجا چشم پاک زاده زهراستی ./

منبع:کتاب آشنایی با سلاله پاکان امامزاده جعفر بن موسی الکاظم (علیه السلام)"پیشوا"،انتشارات تورنگ ،صفحه 76