تاریخ و معماری بنای آستان

آستان امامزاده جعفر(علیه السلام) در شش کیلومتری جنوب شرقی ورامین در شهر پیشوا قرار دارد.

تاریخ اولیه بنای ساختمان بقعه امامزاده معلوم نیست از آن جایی که مرحوم بیهقی متوفای 565 هـ ق نوشته: در سنادک توسط قاضی شهر ری نماز بر جسدش خواند و دفن کردند و مشهد او آنجاست. این احتمال داده می شود که بنای اصلی بقعه مربوط به قرن چهارم هجری است که بعدها اضافات و تعمیراتی صورت گرفته باشد.
بنای مرتفع و مجلل این بقعه یادگاری از عهد صفویه است که با گنبدی از کاشیهای فیروزه ای و 

کرامات آستان مقدس امامزاده جعفر (علیه السلام) ـ پیشوا

کرامات بسیاری از آن امامزاده جلیل القدر(شفا یافتن بیماران لاعلاج و...) مشاهده و از معتمدان در مدح و منقبت امامزاده جعفر (علیه السلام) سروده اند که نمونه ای را در ذیل می آوریم:

پیشوا خلد برین از بارگاه جعفر است

شهر ما خرم از این صحن و سرای جعفر است

شد ز یمن تربت پاکش، مزین پیشوا

پیشوا یکسر همه نور و صفای جعفر است

پرچم اسلام و قرآن، دائماً در اهتزاز

بر فراز گنبد ایزد نمای جعفر است 

زیارتنامه امامزاده

السَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا السَّیِّدُ الزَّکِیُّ، اَلطّاهِرُ الوَلِیُّ، وَالدّاعِی الحَفِیُّ؛ اَشهَدُ اَنَّکَ قُلتَ حَقّاً، حَقّاً، وَنَطَقتَ حَقّاً وَصِدقاً، وَدَعوتَ اِلی مَولایَ وَمَولاکَ، عَلانِیَةً وَسِرًّا، فازَ مُتَّبِعُکَ، وَنَجا مُصَدِّقُکَ، وَخابَ وَخَسِرَ مُکَذِّبُکَ، وَالمُتَخَلِّفُ عَنکَ، اَشهَد لی بِهذهِ الشَّهادَةِ، لِاَکونَ مَنَ الفائِزینَ بِمَعرِفَتِکَ وَطاعَتِکَ، وَتَصدیقِکَ وَاتِّباعَکَ، وَالسَّلامُ عَلَیکَ یا سَیِّدی وَابنَ سَیِّدی. اَنتَ بابُ اللهِ المُؤتی مَنهُ، وَالمَأخوذُ عَنهُ، اَتَیتُکَ زائِراً، وَحاجاتی لَکَ مُستَودِعةً، وَها اَنَا ذا اَستَودِعُکَ دینی وَاَمانَتی، وَخَواتیمَ عَمَلی، وَجَوامِعَ اَمَلی اِلی مُنتَهی اَجَلی، وَالسَّلامُ عَلَیکَ وَ رَحمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُه. 

معرفی امامزاده جعفربن موسی الکاظم(ع)

از فرزندان امام موسی کاظم (علیه السلام) است و بر کتیبه درب منبت کاری شده ضریح چوبی بقعه نام امامزاده (جعفر حوازی) فرزند امام هفتم (علیه السلام) نگاشته شده است .

علامه بیهقی متوفای 565 هـ ق که از پیشگامان علم انساب است می نویسد: «جعفر بن محمد بن جعفر بن الحسن بن علی بن عمرالاشرف بن امام زین العابدین، قتله عبدالله بن عمر، عامل محمد بن طاهره بالری بسر بالری سناردک و قبره بها و صلی علیه القاضی بالری، و کان یوم قتل ابن سبع و اربعین سنه» (لباب الانساب1: 417) 

تاریخ و معماری بنای آستان

تاریخ و معماری بنای آستان

بنای مجلل و باشکوه بقعه امامزاده جعفر بن موسی الکاظم (ع) در زمان سلطنت شاه طهماسب صفوی ساخته شده و محراب داخلی حرم در قسمت جنوب بنای بقعه قرار دارد؛ ازاره داخلی مقبره تا ارتفاع ۱٫۵ متری با کاشیهای معرق فیروزه‌ای، مشکی، زرد و سفید بر زمینه لاجوردی با نقوش تزیینی اسلامی مزین شده و در اواخر دوران پهلوی، بالای ازاره داخل حرم و گنبد نیز به طور کامل، آینه کاری شده‌است.

ضریح متبرک این مقبره در وسط گنبد خانه بر روی پایه‌ای ۳۰ سانتیمتری از سنگ مرمر سبز رنگ قرار دارد و از جنس طلا و نقره‌است که با هنر میناکاری تزیین شده و کتیبه‌های آن با خط ثلث و نستعلیق نوشته و در سال ۱۳۷۱ هجری شمسی ساخته و نصب شده است؛ در پایان کتیبه‌ای که روی درب ضریح سابق مرقد مطهر موجود است، تاریخ سال ۹۴۴ هجری قمری حک شده و در پایین کتیبه داخل حرم که به خط ثلث است، نام شاه طهماسب صفوی و تاریخ ۹۵۶ هجری قمری ثبت شده‌است.